Dit nieuwsbericht komt uit het 75 jarig jubileum magazine (2020)

Pascal en Benjamin Koelewijn, de zonen van, hebben beide grote plannen. Tussen de twee broers zit 16 maanden leeftijdsverschil. De één is meer een denker, de ander een doener. Wat ze samen delen? De liefde voor het vak bronbemaling. Hun ouders, Jouke en Rosanne Koelewijn, laten ze vrij in hun carrièrekeuze. Stiekem hoopt Jouke wel dat zijn zoons hem zullen opvolgen. De 4de generatie over het familiebedrijf en hun rol daarin.

Hoe zien jullie de toekomst?
Benjamin is 19 jaar en studeert Technische Bedrijfskunde (hbo), hij zit in het 2de jaar: “Ik denk zeker dat ik bij Koelewijn Bronbemaling ga werken. Maar misschien niet meteen nadat ik mijn studie heb afgerond.”

Pascal is 20 en werkt sinds drie jaar bij KB:
“Ik ben in 2018 gestopt met mijn hbo-studie Finance en Controle en wilde een tussenjaartje. Vandaar dat ik ging werken bij KB. Dat werd toch iets langer en inmiddels heb ik er volledig voor gekozen te blijven werken. Wel volgde ik verschillende opleidingen en cursussen. Vorig jaar ben ik assistent boormeester gewordenen sinds februari 2020 ben ik gecertificeerd zelfstandig boormeester. Het schijnt dat ik de jongste boormeester ben in Nederland. Ik heb inmiddels ook mijn C-rijbewijs gehaald, waardoor ik met verschillende typen vrachtwagens op pad kan. Ik werk graag buiten, lekker met mijn handen in de modder, mensen om me heen. Heerlijk.”

Ben je trots op het bedrijf?
Pascal: “Ik ben zeker trots op KB. De laatste jaren zijn we enorm gegroeid. Ik zie veel vooruitgang. Nu we 75 jaar bestaan merk ik de betrokkenheid van iedereen. Dat is echt gaaf. Dat we het met elkaar doen, daar word ik heel blij van.”

Benjamin vult hem aan: “Ja, echt wel. Ik ben er ook trots op hoe mijn ouders het de laatste jaren hebben uitgebouwd. Dit bedrijf is best ‘klein’ begonnen, inmiddels is het een serieus bedrijf”

Kun je wat vertellen over je werk?
Pascal: “In de zomer van 2020 was ik als zelfstandig boormeester hoofdverantwoordelijk bij één van de projecten. We maakten toen boringen (lussen) voor warmtebronnen voor woningen. De uitvoerder op dat project vroeg toen wie de boormeester was. Niemand kijkt dan naar mij. Dat vind ik zo grappig: dat niemand verwacht dat ik dat ben. Natuurlijk werk ik met collega’s met wie ik de verantwoordelijkheid kan delen maar ik ben wel de boormeester.”

Benjamin: “Vanaf mijn 16de mag ik al mee naar verschillende projecten. In de vakanties werk ik als assistent boormeester. Ik bedien nog geen machines maar ik zorg dat alles rond de boringen goed verloopt. Lussen klaarleggen, grond afvoeren en het grout (voegmiddel) aanmaken.”

Het gehele interview lezen? Vraag hier het jubileum magazine aan!